۱۴ آذر ۱۳۹۱

از فقیری تا ثروت سید محمد باقر موسوی شفتی

وقتی مروجین مذهبی به سرزمین ما آمدند، در دستشان 

کتاب مقدس داشتند و ما زمینهایمان را داشتیم. پنجاه سال 

بعد، ما در دستمان کتاب مقدس داشتیم و زمین هایمان در 

دست آنها بود. 

{جومو کنیاتا، اولین رئیس جمهوری کنیا بعد از استقلال}

یکی دیگر از علمای اعلام این زمان حاجی سید محمد باقر موسوی شفتی معروف به حجت اسلام است .روزی که ایشان وارد اصفهان شد از مال دنیا فقط یک رساله خطی داشت که مورد مراجعه او بود و بجز ان اه در بساط نداشت و امروز دولت و ثروت حجت اسلام بعد انجام فقر و افاقه چنان است که گویا از احصار گذشته باشد ،و حضرت آفریدگار قدرت خود را در ان بزرگوار چنان آشکار و عبرت جمیع انظار و مایه اعتبار ارباب اعتبار گردیده است .در شهر اصفهان ٤٠٠ کاروانسرا از مال خود دارد و زیاده از ٢٠٠٠ باب دکانین و یکی از قرای (آبادی )متعلق به ایشان در بیرون اصفهان قریه کروند است که نهصد خروار برنج مقری ان است قطع نظراز گندم و جو و حبوبات دیگر و املاکی که در بروجرد دارد مداخل آنها هر سال تقریبا ٦٠٠٠ تومان است و املاکی که در یزد دارند سالی ٢٠٠٠ تومان و املاک و دهات شیراز سالی 
٦٠٠٠ تومان و مجملا سالی ١٧٠٠٠ تومان مالیت دهات ان جانب در اصفهان است .و خانه مسکونی ایشان در اصفهان مشتمل بر بیوت بسیار است که اندرونی و بیرونی هر یک از هفت پسرانش آنجاست ،و فرزند اکبرشان آقا میرزا زین العابدین در اصطبل خود ١٧ راس اسب راهوار دارد . و عیالات حجت اسلام قطع نظر از خادمان و کنیزان و جواری ایشان ١٠٠ نفر است . درباره طرزتحصیل این گنج باد آورده و ثروت حلال خود حضرت حجت اسلام میگفت :احکام اینجانب تبر احکام صاحب الزمان است .
فصل نامه ره آورد شرح احوال شیخ شفتی شماره ١٥ نقل از کتاب 
پس از ١٤٠٠ سال



آیا میدانید 200 سال اول اسلام چگونه گذشت؟


آیا میدانید 200 سال اول اسلام چگونه گذشت؟در دوران حیات محمد عده ای تبهکار به این آیین مروج تبهکاری که حمله به نامسلمانان و تجاوز به ثروت و خاک و حتا زنان آنها را نه تنها مجاز بلکه واجب و وظیفه ای الهی میدانستند به یکدیگر پیوستند.
این تاخت و تاز در زمان محمد محدود به منطقه عربستان بود ولی با مرگ محمد و پس از عبور از جنگهای معروف به رده-جنگهایی که در آنان مسلمانان مرتدین و کسانی که پس از مرگ محمد از اسلام برگشته بودند را سرکوب کردند،
بعدن همان تبهکاران به جان باقی جهان افتادند و تا آنجا که میتوانستند اسلام را با خشونت و شمشیر پیش بردند و البته میان این تبهکاران و گردنکشان نیز وحدتی وجود نداشت و سر تقسیم قدرت و غنائم بدست آمده از غارت دیگر ملل به جان یکدیگر افتادند،
جنگهای میان علی و معاویه،
طلحه و زبیر،
عایشه و خوارج
و قتل امام حسین از این دست به جان هم افتادن ها بود.