قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَىٰ أَن يَأْتُوا
بِمِثْلِ هَـٰذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ
وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا
برگردان الهی قمشه ای
بگو که اگر جن و انس متّفق شوند که مانند این قرآن
کتابی بیاورند هرگز نتوانند مثل آن آورند هر چند همه پشتیبان یکدیگر باشند.
در این آیه آمده که اگر تمامی جن و آدمی جمع شوند تا
آیه ای به مانند آیاتی در تازی نامه بیاورند نخواهند توانست .
در همان قرون اولیه هجری کسانی چون ابراهیم نظامی و
عبادین سلیمان و معتزلین چند مدعی شدند که خود آنان یا دیگران می توانند نظیر تازی
نامه یا حتی بهتر از آنرا بنویسند و کسانی نیز نمونه های نثرهایی بعقیده آنان فصیح
تر از نثر قرآن را نام بردند که از مهمترین آنها برگردان های تازی روزبه دادیه )ابن مقفع(بود.این نیز
غالبا گفته شده است که ابوالعلا ء ،معری فیلسوف و شاعر نابینای عرب کتاب ))الفصول و
الغایات((خود را به نیت معارضه ادبی با قرآن نوشت.حتی در زمان پیامبر
کعب بن اشرف شاعر یهودی مدینه در حضور خود محمد ادعا کرد که میتوان آیه هایی چون
آیه های قرآن و شیواتر از آنها را بیاورد ،ولی محمد نقاری با یهودیان مدینه پیدا
نکند خاموش ماند ،و کعب از این امر استفاده کرد و به تحریکات خود ادامه داد.بعد از
جنگ بدر به مکه رفت و با اشعار خود قریش را به جنگ تازه ای با مسلمانان مدینه دعوت
کرد ،ولی این بار محمد دستور کشتنش را داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.