یکی از یادگارهای بد اختر و بسیار زیانبخش
یورش تازیان به ایران،و نابودی پژوهش ها و ادبی این مرز بوم بود.تازیان نادان
سراسر نسک های با ارزش و ادبی را ،با انگیزه ی اینکه این دفاتر پااسلامی و
ناسازگار با آیین اسلامی است نابود
کردند.سعد وقاص پس از چیره شده بر پارس و پیروزی بر مداین و دست یافت به نامه خانه
ها و سرچشمه های فرهنگی ایران،از عمر ،خلیفه ی زمان،دستور دریافت نمود،و وی نوشت:
نسک ها را در آب بریزید زیرا اگر در آنها
راهنمایی باشد با راهنمایی الله از آن بینیازیم و اگر در برگیرنده ی گمراهی
است،دیگر نیازی به آنها نداریم،نسک الله برای ما بس است .پس از دریافت این دستور
،سعد وقاص و دیگران دستاورد چند هزار سال پژوهش و بررسی مردم خاورنزدیک را به دست
آب و آتش سپردند.و به گفته ی استاد همایی همان کاری را که پیش از اسلام اسکندر با
نامه خانه ی استخر ، و عمرو عاص به امر عمر ، با نامه خانه ی اسکندریه و فرنگیها
پس از چیرگی ترابلس شام با نامه خانه ی مسلمانان و هلاکو با دارالعلم بغداد
کردند،سعد بن ابی وقاص با نامه خانه ی پارسی کرد.
تاریخ اجتماعی ایران ،پوشینه دوم ،برگ
50،نوشته مرتض راوندی