۰۴ آذر ۱۳۹۱

مالیدن علی ابن ابی طالب توسط محمد ابن عبدالله


مالیدن امام علی

ترجمه آیتی:

من در خردى پشت عرب را به خاك رسانيدم و شاخهاى ربيعه و مضر را شكستم و 

شما از منزلت من در نزد رسول الله آگاه هستيد ، هم از جهت خويشاوندى و هم از 

جهت حرمت خاصى كه براى من مى‏شناخت . من خردسال بودم كه مرا در كنار خود 

مى‏نشاند و بر سينه خود مى‏چسباند و در بستر خود مى‏خوابانيد و تن من به تن او 

مى‏ساييد و بوى خوش خود را به مشام من مى‏رسانيد . گاه چيزى را مى‏جويد و در 

دهان من مى‏نهاد . او هرگز نه دروغى را از من شنيد و نه در رفتارم خطايى ديد . از 

آن زمان كه رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) از شير باز گرفته شد ،

ترجمه شهیدی:

من در خردى بزرگان عرب 56 را به خاك انداختم و سركردگان ربيعه و مضر را 

هلاك ساختم . شما مى‏دانيد مرا نزد رسول خدا چه رتبت است ، و خويشاونديم با او 

در چه نسبت است . آنگاه كه كودك بودم مرا در كنار خود نهاد و بر سينه خويشم جا 

داد ، و مرا در بستر خود مى‏خوابانيد چنانكه تنم را به تن خويش مى‏سود و بوى 

خوش خود را به من مى‏بويانيد . و گاه بود كه چيزى را مى‏جويد ، سپس آن را به 

من مى‏خورانيد . از من دروغى در گفتار نشنيد ،

ترجمه معادیخواه:

( 420 ) اين من بودم كه در كودكى قهرمانان مشهور عرب را بر زمين كوفتم و شاخ 

اشراف ربيعه و مضر را در هم شكستم . و شما خود در پيوند من با رسول خدا كه 

درود خدا بر او و بر خاندانش باد هم به دليل خويشاوندى نزديك و هم به سبب 

منزلتى ويژه جايگاه مرا مى‏شناسيد . او مرا از روزهايى كه نوزادى بودم ، به دامن 

مى‏نشاند و به سينه مى‏چسباند ، در بستر خويش پناهم مى‏داد ، بدنش را به بدنم 

مى‏ساييد ، و از عطر دل آويزش بهره‏مندم مى‏ساخت . لقمه را مى‏جويد و در دهانم 

مى‏گذاشت و هرگز در گفتارم دروغى نشنيد و در كردارم خطايى نديد .

خطبه 192 نهج البلاغه


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.